GEÇTİĞİMİZ hafta içinde gazetemizin internet sitesinde insanın gözlerini yaşartan bir haber yayınlandı. Habere göre İstanbul’da, içinde ilçemizin de bulunduğu beş ilçede katlı otopark sistemi için düğmeye basıldığından bahsediliyordu.

Haberin gözleri yaşartan yeri neresi diye soracak olursanız onu da cevaplayayım. Bir kere “otopark” veya “park yeri” diyebilmek bile feyzini arttırıyor insanın. Konunun kendisi göz yaşartıcı. 

1999 Ağustos depreminden sonra yapılan binalardan otopark harçları alındığı malumunuz. Hatta hafı zam beni yanıltmıyorsa söz konusu harçlar milli savunma hariç başka hiçbir amaçla kullanılamayacağı bir havuzda toplanıyordu. İlerleyen zamanda herhangi bir otopark inşaatına rastgelen bir Allah’ın kulu görmemekle birlikte değnekçilerden dayak yememiş araç sahiplerine “evliya” muamelesi yapılan bir döneme giriliyordu. Taşlı sopalı kavgaların, cinayetle biten tartışmaların kamuoyunda yarattığı tepki-ler nedeniyle sözü havuza getirip kendini havuza atan şehircilerin kafaları da boş  havuzun dibinde patlayı verince “harç” işine bir düzenleme getirildi. Ruhsatlandırılmış inşaatlardan alınan otopark ücretlerinin tahsilinde %75’lik kısım teminata bağlandı gerisi büyükşehir belediyesi tarafından peşin olarak tahsil edilidi. Böylece ortada bir  havuzun olduğuna inanan şehircilerin patlak kafalarından çatlak seslerin çıkmasına ara verilmesi sağlanmış oldu. İşte ortada hala otopark olmamasına rağmen bu soruna kafa yoran patlak başlı şehirciler için gözleri yaşarıyor insanın. Başka sebepler de var tabi.

İşinizden eve veya evinizden işyerinize vardığınızda aracınızın sığabileceği kadar bir yer bulduğunuzda bir avuç gözyaşı döküp şükür namazı kılacak kıvama geldiğiniz olmadı mı hiç? Bugün park yeri bulmak mezar yeri  bulmaktan önemli. Sonuçta ölünce sizi defnetmeye  kimse gelmese, belediye cesedinize sahip çıkıyor. Dirisine faydamız olmadı ölüsüne olsun düşüncesiyle mezarlığın giriş kapısından en uzak yerinde de olsa bir bedenlik yeri size bağışlayıveriyorlar. Orada da gözler yaşlı tabi. Bir kişilik mezar yeri “bedava” gitti diye . Sonuçta her şey para.  Ama her parası verilen işin hakkı da verilmiyor. Otopark paraları gibi. 

Son bir ay içinde kaç kez  sokaklarımızda insanlar birbirlerine girdiler. Sırça köşklerinde,  güzergahları geçişleri için boşaltılmış makam araçlarında geniş geniş oturanlar bilmez. Ama biz yaşayanlar biliriz. Otopark sorunu öyle ciddi bir hal almış durumdadır ki bence İstanbul’un ilçelerine otopark yapmak okul yaptırmaktan bile daha hayırlı bir hal almıştır. Bu sorunu çözen her kim olursa yedi ceddi, yediden yetmişimizden hayır duaları alır. 

Habere göre; her araç sahibi otoparkının tapusunu alacak. Daire alanlar, ayrıca otopark tapusu da alabilecekler. Bence mezar tapusu olanlar bunları satıp “otopark tapusu” alarak akıllıca bir yatırım da bulunmuş olacaklar. Kötü yerde mezarım olsa da olur diyenler için hiç te hafife alınacak bir yatırım değil bu.Kaldı ki mezar yeri zaten garanti. Otopark tapunuz olunca aracınızı nereye park edeceğinizi düşünmek gibi altmış akıla yetmiş fikirlik bir sorununuz da kalmayacağından ömrünüz de uzayabilir. Mezara daha geç ihtiyaç ta duyabilirsiniz. Fazladan yaşadığınız hergün için yapacağınız tasarruflarla isterseniz yol kenarı, deniz gören bir mezar parası da biriktirmek için vaktiniz olabilir. Hatta çoluk çocuğunuza, babanız size yapmamış olsa da bir “kıyak” yapma şansınız olabilir. Onlara da birer otopark tapusu miras bırakabilirsiniz.  Her yer cennet mahallesi gibi olur siz ve aileniz için. 

 Daha sonraları içinizden, sahip olduğu otoparkına gömülmek gibi pahalı istekleri olanlar çıkabilir. Unutmayın “paha” dünya içindir. OKUNU ÇIKARMAYIN.  Park edin. Gömülmeyi belediyeye bırakın.

Herkese selam. Herkese otopark.