ERKUT ŞENTÜRK. O DA BİR BAYRAMPAŞŸALI

6 Mayıs 1994 doğŸumluyum. İstanbul BayrampaşŸa'da doğŸup büyüdüm. Sokakta hep büyüklerle top oynardım. Yetenekli bir çocuk olduğŸumu gören mahallenin abileri, babamla konuşŸup, "Bu çocuğŸu bir kulübe yazdır" diyor. Babam BayrampaşŸa'da bir kulüpe beni yazdırdıktan sonra, bir gün televizyon izlerken BeşŸiktaşŸ Kulübü'nde çalışŸan eski bir tanıdığŸını görüyor. Onu arayıp, "Benim bir oğŸlum var, futbola meraklı, iyi de oynuyor, seçmelere getirsem de bir deneseniz" diyor. Bunun üzerine seçmelere gittim ve katıldığŸım ilk antrenmanda beğŸenilip takımla birlikte İsviçre'ye götürüldüm.

Bu süreçte ailenin futbolcu olma kararınla ilgili tavrı nasıldı?

Ailem beni bu konuda çok destekledi. Özellikle annemin üzerimdeki emeğŸi çok büyüktür. Babam çalışŸtığŸı için annem her gün BayrampaşŸa'dan Fulya'ya beni götürüp getirirdi. Otobüslerle, minibüslerle gider gelirdik. Ben antrenman yaparken, karın, yağŸmurun altında beklediğŸi çok olmuşŸtur. Onun benim için yaptıklarını unutmam mümkün değŸil.

Bize biraz ailenden söz eder misin? Annen, baban, ne işŸ yapıyor, kaç kardeşŸsiniz, ailende senin dışŸında futbolla ilgilenen başŸka birileri de var mı?

Annem ElazığŸlı, babam göçmen. Bosna-Hersek'ten Türkiye'ye gelip BayrampaşŸa'ya yerleşŸmişŸler. Bir kız kardeşŸim var. Babam yakın zamana kadar plasiyerlik yapıyordu. Arabayla dolaşŸıp bakkallara mal dağŸıtıyordu. Babam da amcam da futbol oynamışŸ. Babam Yücespor'un eski futbolcularından birisi ama o da amcam da belli bir düzeyin üzerine çıkamamışŸ. Aslında çok yetenekliler ama çalışŸmak zorunda oldukları için futbola yeterince zaman ayıramamışŸlar. Dolayısıyla benim futbolcu olmamı çok istediler. "Biz olamadık, bari Erkut olsun" dediler.

BeşŸiktaşŸ altyapısında aldığŸın eğŸitimi konuşŸalım biraz da... Bugün geriye dönüp baktığŸında o eğŸitimin kalitesiyle ilgili neler düşŸünüyorsun? "İyi ki orada yetişŸmişŸ bir oyuncuyum" diyor musun?

Kesinlikle diyorum... Haluk DuranoğŸlu Hocamın verdiğŸi desteğŸi, üzerimdeki emeklerini unutamam. Antrenmana gidecek para bulamadığŸım günlerde cebinden çıkarıp para verirdi bana. BeşŸiktaşŸ'tan ayrıldıktan sonra da hocamla görüşŸmeyi sürdürüyorum. Onun sayesinde geldim buralara... Profesyonelce yaşŸamayı ve davranmayı da BeşŸiktaşŸ altyapısında öğŸrendim.

Senin diğŸer arkadaşŸlarının arasından sıyrılıp bugün hem bir Süper Lig hem de MillÜ® Takım oyuncusu olmanı sağŸlayan özelliklerin neydi?

Yetenek Allah vergisi bir şŸey ancak eğŸer çalışŸmazsanız bu yeteneğŸiniz hiçbir işŸe yaramaz. Bunu hiç aklımdan çıkarmadım ve çok çalışŸtım. Bir de çok istemek, arzu etmek var işŸin içinde. Çünkü biz ailece büyük zorluklar çektik. Babamın bazen işŸ bulamadığŸı dönemler olurdu. O zaman arkadaşŸlarından borç almak zorunda kalırdı. Bana bunları söylemezlerdi elbette ama ben her şŸeyin farkındaydım. YaşŸım küçük de olsa kafama takardım bu sıkıntıları. Futbolcu olursam iyi para kazanabileceğŸimi, ailemi de kendimi de refaha çıkarabileceğŸimi düşŸünürdüm. Yani hayata futbolla tutundum diyebilirim.

Peki, bugün geldiğŸin noktada hedeflerine ne kadar ulaşŸabildin?

Henüz onları çok rahat ettirebilecek kadar fazla para kazanmadım. Ama ailem artık EskişŸehir'de benimle birlikte yaşŸıyor. Elime geçecek ilk büyük miktarda parayla da onlara bir ev alacağŸım. Benim için önemli olan annemin, babamın, kardeşŸimin iyi bir hayat sürmesi. Ne yaparsam onlar için yapıyorum. Ailemin yanımda olması performansım için de çok faydalı. Aile gibisi olmaz çünkü. Hem destek çıkıyorlar hem kafanızda bir problem varsa birlikte çözüyorsunuz.

BeşŸiktaşŸ'ta çok genç yaşŸta A takıma yükselmişŸtin. Seni kadroya alan da Mustafa Denizli'ydi. O dönemde neler yaşŸadığŸını anlatır mısın?

O dönemde çok iyi performans gösteriyordum ve herkes benden söz ediyordu. Bu performansım sayesinde 15 yaşŸında A takıma alındım. Mustafa Denizli Hocam idmanlarda benimle özel olarak ilgilendi. A takıma yükseldiğŸim günü hiç unutmuyorum. Kendi yaşŸ grubun antrenmanına biraz geç kalarak gitmişŸtim. Haluk Hocam, "Şimdiden şŸımardın" dedi. ŞaşŸırdım ve "Niye hocam, ne oldu ki?" diye sordum. "Hayırlı olsun, A takıma çıktın oğŸlum" cevabını verdi. "Olmaz hocam öyle şŸey, şŸaka yapmayın" dedim. Ama hocamın söylediğŸi doğŸruymuşŸ. O gece hiç uyuyamadan ertesi gün A takım idmanına gittim.

O günü anlatır mısın bize? Fulya'dan ilk defa ܜmraniye'ye gittiğŸinde nelerle karşŸılaşŸtın?

Kadroda Delgado, Ricardinho, Tello gibi önemli oyuncular vardı. O kadar heyecanlıydım ki ayağŸımda topu bile tutamıyordum. Tayfur Havutçu o dönemde yardımcı antrenördü ve benimle gerçekten de çok ilgilendi. Delgado da idmanda su ikram etmişŸti, çok mutlu olmuşŸtum.

O sezonun ikinci yarısını A takımla geçirdin. O süreç sana neler kazandırdı?

15 yaşŸında BeşŸiktaşŸ gibi bir kulüpte A takımla idmana çıkmak başŸlı başŸına çok gurur verici bir olay zaten. Büyük bir özgüven kazanıyorsunuz. Bir de o dönemde çok iyi oyuncularla antrenman yapma imkanını yakaladım. Bütün oyuncuları gözlemleme fırsatı buldum ve gördüklerimle kendimi gelişŸtirmeye çalışŸtım. Mesela Bobo çok güçlü bir futbolcuydu ve topu mükemmel saklayabiliyordu. Serdar Özkan bana destek çıkardı ve ben de onu büyük bir dikkatle gözlemledim. Çünkü ben de onun tipinde bir oyuncuyum. Çabuk, süratli ve çalım atarak rakibini eksiltebilen bir oyuncu...

Mustafa Denizli'nin futboluna yaptığŸı katkı nedir?

Mustafa Denizli gibi Türkiye'nin en özel teknik direktörlerinden birisiyle çalışŸma fırsatı bulmak benim için büyük bir şŸanstı. İdmanlarda beni özel olarak çalışŸtırıyordu. Ayrıca özel bir fitness programı vermişŸti. Bana "Bu işŸ sadece yetenekle olmaz, daha çok koşŸmalı ve mücadele etmelisin" diyordu. Bu yönümü gelişŸtirmeye çalışŸıyordu. O çalışŸmaların büyük faydasını gördüm. DışŸarıdan bakıldığŸında ufak tefek görünsem de güçlü bir oyuncuyum. İkili mücadelelerde kolay kolay top kaybetmiyorum.

A takımda oynama fırsatı bulamasan da antrenmanlara çıkan bir oyuncu olarak 2009'daki şŸampiyonluk kutlamalarına da katıldın. O gün neler yaşŸadığŸını anlatır mısın?

Futbol hayatımın en mutlu günüydü o gün. Hiçbir anını unutmam mümkün değŸil. Aslına bakarsanız o kutlamalara katılmayı beklemiyordum. "Sen de şŸampiyonluk kutlamalarında yer alacaksın" dediklerinde hem şŸaşŸırdım hem de çok sevindim. ܜstü açık bir otobüsle gezdik önce. Futbolcular otobüsün etrafını çeviren taraftarları selamlıyordu. Bense bir kenarda oturuyordum. İnönü Stadı'na gittiğŸimizde oyuncuların ismi tek tek okunmaya başŸladı. İsmi anons edilen oyuncu sahanın ortasındaki platforma çıkıyordu. Benim ismim okunduğŸunda bulunduğŸum yerden sahanın ortasına nasıl gittiğŸimi bilmiyorum. Tribünlerdeki coşŸkuya bakıyordum, bir yandan da onların "Bu çocuk kim?" diye düşŸündüklerini aklımdan geçiriyordum. Heyecandan elim ayağŸım titriyordu. İnanılmaz bir gündü benim için. Hem ligi hem de kupayı kazanan takımla sahaya çıkmak benim için unutulmayacak bir hatıraydı.

Sonrasında yeniden U16 takımına dönmek senin için bir hayal kırıklığŸı olsa gerek. Neler hissetmişŸtin o zaman?

DediğŸiniz gibi benim için müthişŸ bir hayal kırıklığŸıydı. Birdenbire aşŸağŸıya düşŸüyorsunuz ve bu duygu bütün olumsuzluğŸuyla üzerinize çöküyor. Psikolojiniz bozuluyor. "Bende mi bir sorun var?" demeye başŸlıyorsunuz. DoğŸal olarak futbolunuzda da bir gerileme yaşŸıyorsunuz. Ama ben sorunun bende olmadığŸını kısa süre içinde anladım ve kendimi toparladım. O dönemde kendime inancımı yitirseydim bir daha futbola dönmem mümkün olmayabilirdi.

Sonrasında BeşŸiktaşŸ A takımına yükselme sürecin sekteye uğŸradı ve şŸansını başŸka bir takımda denemek zorunda kaldın.

Aslında BeşŸiktaşŸ'ta kalmayı çok istiyordum. Zaten kulüple 5 yıllık sözleşŸme de imzalamışŸtım. Ancak sözleşŸmem federasyona gönderilmedi. Aradan 1 ay geçmişŸti ve hÜ¢lÜ¢ bekliyordum. Yeniden görüşŸmeye gittiğŸimde bir yöneticiden, "İstediğŸin takıma gidebilirsin" karşŸılığŸını aldım. Bunun üzerine EskişŸehirspor'la sözleşŸme imzaladım. Hemen ardından bir başŸka yönetici, "BeşŸiktaşŸ'tan nasıl gidersin? Biz senin kalmanı istiyorduk" dedi ama artık işŸ işŸten geçmişŸti.

EskişŸehirspor'u tercih etmenin sebebi neydi?

Takımın başŸında Ersun Yanal Hoca vardı ve Genç MillÜ® Takımlardan beni tanıyordu. Transferimi de bizzat istemişŸti. DiğŸer yandan EskişŸehir gerçek bir futbol kenti. Herkes futbolu seviyor, futbolla ilgileniyor. Bu iki faktör birleşŸince EskişŸehirspor'a gelme kararı vermem zor olmadı.

EskişŸehirspor'daki ilk sezonunu A2 takımında geçirdin. A takımla antrenmana çıkıp A2 Ligi'nde oynamak profesyonel bir oyuncuyu tatmin ediyor mu?

Ersun Hoca benden kendimi gelişŸtirmemi istiyordu, bu nedenle de A2 takımında oynatıyordu. "Sen oyna, ben mutlaka sana forma vereceğŸim" diyordu. O sezon Fenerbahçe maçında kadroya girdim, Orduspor ve Medical Park Antalyaspor maçlarında da oynama fırsatı buldum. A2 Ligi'nin kesinlikle oyunculara katkı yapan bir organizasyon olduğŸunu düşŸünüyorum. Sadece antrenman